Het zware leven van een conciërge.

Het leven van een schoolconciërge is zwaar, dat mogen we niet onderschatten: prullenbakken legen, vegen, fietsen van leerlingen jatten (haha dat rijmt)... Dit artikel is bedoeld om meer respect te vragen voor conciërges.
Eerlijk, wat moeten we nou zonder?! Wie jat er anders onze fiets als we hem niet goed hebben staan? Wie veegt er anders bladeren van de daken van school als het herfst is en waait, waardoor de blaadjes er zo weer opvallen? Wie gaat er anders een beetje fietsbanden oppompen?!

Vandaag was weer zo'n dag dat een conciërge bij mij op school zijn taak vervulde. Ik en mijn vriendin hadden onze fietsen maar in de bosjes achter school  gepleurd omdat we anders te laat kwamen (zoals gewoonlijk). Ik was toch al vies vroeg vrij dus opzich dacht ik niet dat er een probleem van gemaakt zou worden. Mijn school kennende, had ik na kunnen gaan dat ik natuurlijk weer een wereldramp had veroorzaakt.

10:50u. Mijn lessen waren zo ongeveer wel voorbij vond ik, dus ik wou naar huis. Dat is pech, fiets weg. Ik met m'n goede gedrag naar de conciërge lopen, die er blijkbaar wel van stond te genieten dat ik weer eens m'n fiets kwijt was. "Ik heb hem verstopt. Als je hem kan vinden mag je hem meenemen, als je hem niet vindt moet je wachten tot 2 uur en krijg je 'm dan." Dit zou dus inhouden dat ik nog 3 uur lang in m'n eentje op school zou moeten chillen - ik spring nog liever uit een vliegtuig.

Een uur lang zoeken en 10 sigaretten later had ik nog steeds geen fiets en ik had ook geen zin om te lopen, ook al woon ik maar anderhalve kilometer van school. Gelukkig was het 12 uur en kwamen mijn pauzevriendjes naar buiten om hun medelijden met me te tonen in een gevoelige vorm vol emotie: ik werd keihard uitgelachen. Uiteindelijk heb ik mijn grote vriend Putin naar meneer de conciërge gestuurd die gelijk naar buiten kwam om m'n fiets terug te geven.

Het enige punt is dat deze lieve conciërge mijn fiets zo heeft geparkeerd dat mijn achterlamp het nu niet meer doet. Kan ik echt waarderen.

Het moraal van dit verhaal is dat conciërges kut zijn en een veel te hoog salaris krijgen terwijl ze helemaal geen ene reet uitvoeren (in ieder geval niks nuttigs).

De groet'n 

PS: Ik vroeg in mijn vorige blogpost om geld te doneren omdat ik geen geld meer heb. Dit heeft gezorgd voor een donatie van 10 cent van Anouk. Bijdeze wil ik Anouk bedanken met een plekje fame op mijn blog.
PPS: Daan kreeg woede omdat ik hem niet in mijn vorige blogpost noemde, dus Daan: bijdeze. Daan heeft zijn vinger er af en de dokters hebben nu een teen op zijn hand geplakt (geen grap). Respect voor deze jongeman. #Cut4Daan
PPPS: Ik beschik nu over 73 cent dus jullie mogen nog altijd geld doneren.

2 opmerkingen:

  1. Ik doneer je 27 cent, zodat je een euri hebt.
    Kom je t zelf even halen?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik doneer je 5 euro en een enkele reis naar mij, terug mag je op een scooter die ik voor je ga kopen. Ben je wel optijd en kan je scooter niet verstopt worden! X

    BeantwoordenVerwijderen

bedankt voor je reactie ix oo ix oo